Εκπαιδευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποιότητα στην Εκπαίδευση

Ονοματεπώνυμο Συγγραφέα/ων: Αικατερίνη Καραγιώργου
Ιδιότητα: Άλλο
DOI: 

Τίτλος της Εργασίας: Εκπαιδευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποιότητα στην Εκπαίδευση

Λέξεις Κλειδιά: εκπαίδευση, ευρωπαϊκή εκπαιδευτική πολιτική, ποιότητα

Περίληψη: Το πρόβλημα της πνευματικής κατάπτωσης στη σύγχρονη κοινωνία,
της ολοκληρωτικής αξιοποίησης, όπου οι πνευματικές δυνατότητες δέχονται κριτική αλλά και αναπτύσσονται με μέτρο την κοινωνική τους χρησιμότητα, τείνει να έχει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, ενώ κάθε ουδέτερο
«μορφωτικό αγαθό» δεν έχει προοπτική και είναι καταδικασμένο (Πέτροβιτς, Χόφμαν και Αντόρνο, 1973).
Η ευρωπαϊκή διάσταση στην εκπαίδευση διακηρύσσει ότι δεν επιδιώκει την ομοιομορφία των εκπαιδευτικών συστημάτων των χωρών κρατών
– μελών και ότι προωθεί και ενισχύει το σεβασμό στη διαφορετικότητα και
τις εθνικές, περιφερειακές και τοπικές ιδιαιτερότητες, με σκοπό να ενθαρρύνει την ανάπτυξη της ιδιότητας του «Ευρωπαίου πολίτη» και παράλληλα
αυτή του «εθνικού πολίτη».
Πάρα ταύτα διαπιστώνεται ότι το ιδανικό της κλασσικής παιδείας, η
μόρφωση ως αυτονομία του πνεύματος, ως ιστορική μνήμη και κριτική
συνείδηση έχει υποστεί περιορισμό και εγκλωβισμό στα προνόμια των ολίγων καθώς και αποδυνάμωση για να επιφέρει μεταβολές στις υλικές
συνθήκες ζωής, και για τούτο «καταδικάστηκε σε μια ιδεαλιστική απολυτοποίηση του πνεύματος» (Adorno, 2000).

Keywords: education, EU education policy, quality

Abstract: The problem of the intellectual forfeiture in modern society of complete exploitation, in which intellectual abilities accept criticism and develop as -a measure of social utility, tends to have more and larger dimensions, while each neutral “cultural property” has no vision and is doomed
(C. Petrovic, B. Hoffman, and T. Adorno, 1973).
The problem of intellectual forfeiture is general in modern society of
the overwhelming use where intellectual abilities accept criticism and
grow, to measure their social utility, and each neutral “cultural property”
has no vision and is doomed (C. Petrovic, V. Hoffman, and T. Adorno, 1973).
The European dimension in education ‘proclaims not to be seeking
uniformity of education systems in Member countries – members and that
it promotes and fosters respect for diversity and national, regional and local differences in order to encourage the development of the status of
“European citizenship “while that of” national citizenship “.
Nonetheless it is found that the ideal of classical education, education
as an independent spirit, as historical memory and critical consciousness
has been trapped and limited to the few privileged and made unable to
make changes in material conditions of life and that “he was sentenced to
an entirely idealistic spirit» (Th. Adorno, 2000).

Κατεβάστε την εργασία: