Ψυχικές «διαδρομές» στη μοναξιά και στην έλλειψη ψυχοκοινωνικής ικανοποίησης μονόγλωσσων και δίγλωσσων παιδιών με δυσλεξία: από τη συναισθηματική κακοποίηση και τη θυματοποίηση στις νέες προοπτικές στο πεδίο της αντιμετώπισης του ψυχικού άλγους

Ονοματεπώνυμο Συγγραφέα/ων: Εμμανουήλ Π. Κουγιουμζόγλου, Ιωάννα Κ. Μπιτχαβά
Ιδιότητα: Άλλο
DOI: 

Τίτλος της Εργασίας: Ψυχικές «διαδρομές» στη μοναξιά και στην έλλειψη ψυχοκοινωνικής ικανοποίησης μονόγλωσσων και δίγλωσσων παιδιών με δυσλεξία: από τη συναισθηματική κακοποίηση και τη θυματοποίηση στις νέες προοπτικές στο πεδίο της αντιμετώπισης του ψυχικού άλγους

Λέξεις Κλειδιά: Δυσλεξία, διγλωσσία, ομάδα ομηλίκων, κοινωνική αλληλεπίδραση

Περίληψη: Οι Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες (ΜΔ) στο γραπτό λόγο συνδέονται με
δυσκολίες στην ανάγνωση και τη γραφή, αντικατοπτριζόμενες στην ελλειμματική
αναγνωστική και κατατμητική (συλλαβική) ικανότητα (δυσλεξία). Η διάγνωση
ύπαρξης ΜΔ συνήθως λαμβάνει χώρα στην Α΄/Θμια Εκπαίδευση, όταν τα παιδιά
έχουν διδαχθεί συστηματικά ανάγνωση και γραφή. Απόπειρες διερεύνησης
ψυχικού – κινητικού – συμπεριφορικού προφίλ μαθητών με δυσκολίες
διαχείρισης γραφής και ανάγνωσης σπανίζουν και πολύ λίγα είναι γνωστά για τη
σχέση παιδιών – προκατάληψης και για το ρόλο των ενδο-ομαδικών αποδόσεων
και ψυχολογικών επιπτώσεων τούτων σε κυρίαρχες και μειονοτικές ομάδες, υπό
το πρίσμα των ΜΔ. Η παρούσα μελέτη διερευνά πιθανή σχέση μοναξιάς και
ψυχοκοινωνικής δυσαρέσκειας στο σχολείο, μονόγλωσσων και δίγλωσσων
παιδιών με δυσλεξία, ως προς την προσδοκία αυτο-αποτελεσματικότητάς τους
στις αλληλεπιδράσεις με ομάδες ομηλίκων τους, στο ίδιο περιβάλλον. Εξήντα –
τρία (63) μονόγλωσσα και δίγλωσσα παιδιά με δυσλεξία, ελληνικής και αλβανικής
καταγωγής αντίστοιχα, πέμπτης και έκτης τάξης Δημοτικού, προερχόμενα από την
Ήπειρο, συμπλήρωσαν σχετικά ερωτηματολόγια. Τα μέσα συλλογής ερευνητικών
δεδομένων παρουσίασαν επαρκή εγκυρότητα και αξιοπιστία. Τα αποτελέσματα
έδειξαν μέτρια αλλά σημαντική αρνητική συσχέτιση μεταξύ των μεταβλητών. Η
συσχέτιση ήταν ισχυρότερη για την ψυχοκοινωνική δυσαρέσκεια παρά για τη
μοναξιά. Η μοναξιά και η ψυχοκοινωνική δυσαρέσκεια ήταν υψηλότερες όχι μόνο
για τα δίγλωσσα παιδιά με δυσλεξία, αλλά και για τις μη συγκρουσιακού
χαρακτήρα διαναδράσεις τούτων, και το συγκεκριμένο εύρημα ήταν συνεπές για
το Φύλο και την Τάξη. Τα παιδιά της Έκτης, και των δύο δειγματικών ομάδων,
παρουσίαζαν ελαφρά σημαντικά υψηλότερους δείκτες μοναξιάς σε σύγκριση με εκείνα της Πέμπτης, καθώς και τα κορίτσια φάνηκε να σημειώνουν υψηλότερες
τιμές στη μοναξιά σε σχέση με τα αγόρια. Τέλος, η σχολική επίδοση συσχετίζεται
σημαντικά αρνητικά με την ψυχοκοινωνική δυσαρέσκεια και με τη μοναξιά. Η
κατανόηση επίδρασης αυτών των σύμπλεκτων χαρακτηριστικών, μπορεί να
βοηθήσει ερευνητές και μη, στον εντοπισμό, τη διάγνωση και την αντιμετώπιση,
με μεγαλύτερη ακρίβεια, παιδιών με ΜΔ.

Keywords: Dyslexia, bilingualism, peer group, social interaction

Abstract: Specific learning disability (LD) in written language is associated with
difficulties in learning to read and write, expressed as poor reading and spelling
performance (dyslexia). LD as a condition is usually identified during elementary
school, after children have been systematically taught reading and writing.
Attempts to evaluate the emotional – motivational – behavioral profiles of students
with writing and reading comprehension difficulties have been scarce and little
information is available about children and prejudice, the role of inter-group
attributions and affective consequences in majority and minority groups, under the
light of learning disabilities. This study explores whether and to what extent
loneliness and social dissatisfaction in school contexts are related to self efficacy
in peer interactions, as far as mono- and bilingual children with dyslexia are
concerned. Sixty–three mono- and bilingual, Greek and Albanian, children with
dyslexia, fifth and sixth grade, from the prefecture of Epirus (Greece), completed
relevant questionnaires. The instruments showed adequate reliability and validity.
Results indicated a modest but significant negative correlation between the
variables studied. The correlation was stronger for social dissatisfaction than for
loneliness. Moreover, loneliness and social dissatisfaction were higher not only for
the bilingual children with dyslexia, but for the non-conflict than for the conflict
peer interactions as well, and this finding was consistent across Sex and Grade.
Sixth graders, in both groups, had marginally higher loneliness scores than fifth
graders, and girls showed marginally higher loneliness scores than boys. In
addition, school achievement was negatively related to social dissatisfaction.
Understanding the influence of these comorbid characteristics may help researchers and practitioners more accurately screen, diagnose, and treat students
with LD.

Κατεβάστε την εργασία: